مهندسي بافت رويكرد نسبتا جديدي است كه با استفاده از داربست هاي طراحي شده و احيانا استفاده از فاكتورهاي رشد و سلولهاي اختصاصي به بازسازي بافت مورد نظر مي پردازد. داربست هايي كه براي بازسازي بافت استخواني مورد استفاده قرار مي گيرند بايد داراي ويژگي هايي باشند كه از مهمترين آنها مي توان به وجود تخلخلهاي درشت ( با ابعاد بيشتر از 50 ميكرومتر) مرتبط با هم و همچنين قابيلت تشويق استخوان سازي اشاره نمود. بنابراين داربستهايي از جنس بيوسراميك هاي كلسيم فسفاتي خصوصا هيدروكيسي آپاتيت مناسبترين گزينه براي استفاده به عنوان داربست مهندسي بافت استخوان مي باشند. اما هدف از انجام اين اختراع ايجاد يك نانوكامپوزيت متخلخل از پليمر طبيعي – نانو هيدرو كسي آپاتيت بر روي داربست پليميري متخلل شده به روش FREZZ DRYING است. با اعمال پوشش آپاتيتي استحكام داربست افزايش يافته، امكان تركيب داروهاي مختلف و يا فاكتورهاي بيولوژيك به كامپوزيت در حين پوشش دهي وجود دارد. با توجه به اينكه پوشش ايجاد شده از جنس نانوكريستالهاي آپاتيتي است و در اثر نگهداري كامپوزيت در مايع شبه بدن ايجاد مي شود لذا پوشش شباهت ساختاري و شيميايي زيادي با فاز مينرالي استخوان خواهد داشت و با توجه به قابل جذب بودن فاز پليمري، داربست از سرعت جذب بيشتري نسبت به هيدروكسي آپاتيت كاملا كريستالين برخوردار است. نوآوري مطرح شده در اين اختراع عبارت است از پوشش تركيب سيماني قابل تبديل به نانو كريستالهاي آپاتيت بر داربست پليمر طبيعي كايتوسان و ايجاد نانو كامپوزيت با تخلخلهاي درشت به روشي غير از روش تجزيه حرارتي فوم پليمري.